Аанха би нь дурсамжинд хөвөөд сууж байнаа ккк. Алимханыг арван жилд байхад л болж байлаа. Алимхан нь сургууль руугаа явахдаа дандаа автобусаар явдаг байсан юм. Аан нэг удаа хичээлээсээ тараад автобусанд суугаал явж байлаа. Аанхан тэгсэн чинь нэг хөөрхөн хөвгүүн надад "Андаа энд суучих" гэж хэлдэг юм. Алимханд суудлаа тавьж өгөөд... Алимхан зогсоод явж байсан юмаа. Аан би яаж зүгээр байхав сууна биз дээ
Алимханых нь дэргэд нөгөөх чинь зогсчихсон. Аая баатарлаг царай гаргаад бүх биеэрээ намайг халхалчихсан. Алимханыг хамгаалж байгаа юмуу даа хэхэ. Алимханы яг дэргэд зогсож байгаа юм чинь. Алимханыг харангуут л царай нь үзэгдээд л, гоё инээмсэглэж харагдаад л аая... Алим минь гэж яасан ч гоё инээдэг юм зүгээр. Алимхан харангуут л зүрх түг түг ккк. Аан би "Алимханы заяаны хань автобусан дотор" гэж бодоостой
Аан нөгөө "Заяаны хань зам дээр" гэсэн үг бүүр алга болчихсон айн ккк. Аанхан тэгээд миний буух буудал ч болоод би буугаад л нөгөө автобусан доторх заяаны хань минь арилаад өгч байгаа юм ш дээ. Алимхан нь бүр зүрхээ алдчихсан сууж байна ккк. Алдсан зүрхээ олж авнаа